Vier je dat je vrije keuze hebt? Dat we het in dit land stiekem vrij goed voor elkaar hebben als vrouw? Vier je dat je dochter naar school mag gaan en vier je dat je mag dragen wat je wilt? Of zijn dit eigenlijk belachelijke dingen om te vieren, omdat je immers ook niet viert dat er zwaartekracht bestaat en dat onze longen vol overgave zuurstof inademen, kortom vier je iets dat eigenlijk doodnormaal zou moeten zijn? Eerst wist ik niet zeker of het meer een dag was om te vieren of om te denken aan de vrouwen die het vroeger niet zo gemakkelijk hadden als wij dat nu hebben. Zij, die voor hun generatie en alle volgende generaties vrouwen op de barricade hebben gestaan? Zodra ik denk aan die vrouwen schieten mij prachtige verhalen te binnen, verhalen vertelt door één van de allerliefste vrouwen waarmee ik ooit heb samen mogen werken. Maar eigenlijk herinner ik me niet eens zo zeer de woorden, meer het gevoel dat de verhalen me gaven, de twinkeling in haar ogen wanneer ze vertelde over haar oma, die ooit op de barricade had gestaan, om te strijden voor de rechten van de vrouw. Die met haar generatiegenoten ervoor heeft gezorgd, dat wij, onze dochters, kleindochters en hun kleindochters de kans krijgen op gelijke scholing en op goed betaald werk (nee, we zijn er nog niet helemaal, maar we komen van ver).
0 Reacties
Laat een antwoord achter. |
MarloesDromer, voeler, verdwaler, verwonderaar, Archieven
April 2018
Categorie: |