"Het einde van 2017 heeft al laten zien hoe belangrijk zusterschap is,
vrijwel iedere vrouw was een slachtoffer of had een vriendin, moeder, dochter, buurmeisje of klasgenoot die #metoo onder haar naam kon zetten. 2018 is het jaar voor ons, onze moeders, dochters en zussen. Gelijkheid, respect en liefde, meer is er niet nodig." Zo klonk mijn post op instagram, vergezeld van een foto, van mij. Niet veel te zien; niet meer dan een stuk arm, schouder, rug, kin en mond, omringd door schaduw. Niet veel schokkends, niets provocerend, gewoon mooi, kwetsbaar, open en bloot... Maar die schaduw, die siert en verhult tegelijkertijd. Het geeft contrast, spanning en is eigenlijk onmisbaar bij veel foto's. Maar verhult ook nog genoeg, de aanzet tot een borst, een stuk gezicht, een stukje kwetsbaarheid. Ik heb deze foto er afgehaald, toch weer geplaatst, nog een beetje aangepast, opnieuw geplaatst, op "post" gedrukt en er niet meer naar gekeken totdat de eerste hartjes en reacties binnen kwamen.
0 Reacties
|
MarloesDromer, voeler, verdwaler, verwonderaar, Archieven
April 2018
Categorie: |